Bewonersverhalen: Meer comfort en een frisse uitstraling in de Meijhorst in Nijmegen

Door: Tonneke Jansen (Bewonersbegeleider bij Hagemans/ Quadrant)

 

Na 1.5 jaar zijn we (Quadrant) vertrokken uit de wijk Meijhorst. Hier is de afgelopen tijd hard gewerkt om 192 Maisonnettes te verduurzamen. We werkten in en aan de woning.

Als ik (bewonersbegeleider Tonneke Jansen) de wijk binnen rijd, zie ik meteen dat de gebouwen er opgefrist bij staan. Wat doen een andere kleur en afwerking toch veel met uitstraling. De grasvelden die wel wat hebben geleden door al het bouwverkeer liggen er weer aardig groen bij. Er wordt nog wat stucwerk hersteld aan de zijkant van de gebouwen. Maar verder is aan niets meer te zien dat hier heel veel werk is verricht.

In een periode van ruim een jaar heb je met alle seizoenen te maken. Maar ook met vakanties en vrije dagen. Dit heeft allemaal invloed op een planning. En een planning is erg belangrijk voor bewoners. Het is fijn om te weten wanneer er wat uitgevoerd wordt. Is er overlast? Moet ik thuis zijn? Kan ik ’s-avonds weer koken? De dagplanning maak ik en daarna bespreek ik die met de bewoners. Ook informeer ik ze op tijd als er iets veranderd. Maar is alles wel duidelijk en werkt het op deze manier? Ik vraag dat na bij een van de bewoners die erg betrokken was bij dit project.

Ik ben op bezoek bij dhr. Strik ( Ton) . Hij woont al 26 jaar in de Meijhorst. En hij heeft het hier nog steeds naar zijn zin. Hij woont er vrij en heeft uitzicht op het vele groen in deze wijk. Hij zag veel veranderen de afgelopen jaren. Vroeger was er veel sociaal contact en daardoor ook wel controle. Dat is nu veel minder. Er wonen Inmiddels meer dan 70 verschillende culturen in deze buurt. Dat maakt het een bonte mix van bewoners.  Ton pikt als vrijwilliger iedere woensdag klein afval op. Dit doet hij samen met nog wat bewoners en kinderen. Zo kent hij ook veel mensen en draagt hij bij aan een schonere leefomgeving.

Ton  heeft in 2004/2005 een renovatie mee gemaakt. Die was wat minder ingrijpend dan nu. Ik vraag hem tijdens een kop thee hoe hij het traject dit keer heeft ervaren.

Bewoners ontvingen eerst informatie van de wooncorporatie ( Talis). Daarna volgde de brochure die we samen hebben gemaakt. Alles werd daarin duidelijk uitgelegd. Ook was er gelegenheid om de modelwoning te bezoeken.  Zo kon je zien wat de werkzaamheden op gingen leveren. Tijdens de uitvoering werkten we van gebouw naar gebouw. De woning van Ton ligt halverwege het project. De kinderziektes waar we tegen aan liepen, waren er inmiddels uit. De dagplanning klopte zoals ie was afgegeven. Zo’n planning is onmisbaar volgens Ton en erg verhelderend.

Ton is zelf inmiddels met pensioen. Voor hem was het makkelijk om er rekening mee te houden als we in de woning moesten zijn. Bewoners kunnen altijd een sleutel afgeven aan de uitvoerder maar dat was in dit geval niet nodig. Er is altijd overlast. Er zijn vaklieden, er is extra geluid en er staan deuren open. Dit kan vervelend zijn als het net slecht weer is of het erg koud is. Maar hier heeft hij allemaal geen last van gehad. Er werd netjes gewerkt en na 16.30 uur keerde de rust weer terug. Niet alle werkzaamheden liepen direct aansluitend door. Het coaten van de balkons gebeurde later. En ook een intercom en  beltableau volgden later. Het lastige daarbij was dat alle bewoners van een half complex op het zelfde moment thuis moesten zijn. En dat lukte niet meteen dus dat leverde vertraging op. Maar uiteindelijk is ook dit gelukt.

Het contact met mij als bewonersbegeleider was prima. De bereikbaarheid was goed. Dit heeft helaas niet iedereen zo ervaren. Mensen verwachten direct een reactie maar dat is niet altijd mogelijk. Ik geef aan dat ik daar zelf ook veel van geleerd heb: je kunt niet de hele dag meteen alles op lossen. In een buurt waar je overal aan het werk bent, gebeurd veel. De kunst is om te filteren op wat prioriteit heeft en wat wel even kan wachten. Het is het belangrijkste dat “de trein” die is gestart door kan gaan.

Wat Ton ook fijn vond, is dat je met een bewonersbegeleider te maken hebt die een neutraal persoon is. Ik sta overal tussen in, ik ben niet van de corporatie en heb geen last van het “oud zeer” dat er bij veel bewoners zit. Daardoor is het voor bewoners soms makkelijker om contact te zoeken.

Het was van te voren bekend maar parkeeroverlast was er zeker. Naast al het bouwverkeer heb je ook te maken met steigers. En die stonden soms langer dan van te voren was aangegeven. Op vrijdag is de moskee in deze buurt open. En die wordt veel bezocht. Dus dat gaf extra druk op de verkeersstroom.

Over het eindresultaat is Ton erg tevreden. Er is meer comfort in de woning en alles ziet er weer opgefrist uit. Ook de entree is aangepakt. Je kunt nu weer trots en blij bezoek ontvangen.

Ik bedank Ton hartelijk voor dit gesprek en even later verlaat ik met een goed gevoel en via de opgeknapte entree het complex. Wat een verschil met het moment dat ik hier startte. En wat fijn om te horen dat al het werk ook echt wat heeft opgeleverd.